Tilsvar til "X". - Ivar Aasen-tunet

I sitt fyrste Stykke (No. 59) skreiv X, at Livsfaaren fyre Maalsaki laag i det, at Wikner maatte bruka svenskMaal.

Til det sagde eg, at den Tale sømer illa fyre ein Maalmann; og eg segjer so enno ^_ ikkje med Slengjeord og Spitord, men fyre rame Aalvor.

Men no i Tilsvaret snur han det so, at det er i Wikners filosofiske Standpunkt Faaren ligg. Dettesvarade eg sjølvsagt ikkje paa i mitt Stykke (fyrr enn X. hadde nemnt det). Og hadde det voret det han skreiv um den Gongen, vilde eg vist ikkje hava lagt meg frammi; for eg er ikkje so kjend korkje i den spekulative elder den nyare Filosofi, at eg vilde finna det sømelegt fyre meg aa føra det offentlege Ordet der.

Sidan eg er komen inn i det, vil eg segja eit likvel: er Wikners Filosofi so utlivd og kraftlaus, som X. meiner, ja daa synest eg ogso, at det sømer seg illa fyre ein Maalmann aa vera so rædd denfyre Maalsaki Skuld.

Den som ser Livsfaare fyre Maalsaki, dersom ein Professor med ei magtlaus Filosofi fær klint nokre svenske Formlar og Talemaatar paa ein Flokk Studentar, den Mannen treng aa koma ut millom Landsfolket, koma livande med, so han kann læra aa kjenna Krafti i Maalsaki og læra, kvar den Krafti ligg .

Vonheim 10. 1. 1885.

Matias Skard.