Ein Bondestudent = Student skreiv her: - Ivar Aasen-tunet

Ein Bystudent No. 2 skulde eg ha svart noko, um eg inkje sjølv hadde haurt med eigne Øyro, at han gjekk ved aa ha teket imist, so han er komet til aa svara paa det, som ikkje eingong er Sagens Natur i Stykkje mit.

Korleis Ein Bondestudent kann skriva detta, det forstendeg ikkje. Eg hev aldri gjengje ved detta , og naar Ein Bondestudent kann leggja det i mine Ord, daa er det nokk han, som hev tekje imist.

Korleis han ellest kann forsvara aa bruka Ord av ei privat Samrøda i eit offentlegt Blad (ikkje aa tala um, at han brukar dei galet), det fær no vera hans Sak.

So segjer han:

Eg vil gjerna Semjing og Samarbeide ... men veit me treng inkje um Bykaren.

Og so:

De (Bystudentarne) skal ha Takk, gak or Vegjen og heft ikkje.

Det fyrste er overlegent men greidt sagt; men det siste minner altfor mykje um det fyrste Stykkje hans.

Eg skal faa Lov til aa svara paa det likevel.

Me Bystudentar veit, at Mor Norig ikkje treng umoss, for at Maalsaki kann sigra; mange av oss iminsto veit det.

Me veit og, at Mor Norig ikkje treng umBondestudentarne hell for at Maalsaki kann sigra.

Men aa segja: Gakk or Vegjen, heft ikkje, detvilde ingen sann Fedralandsven gjera.

Og eg kann ikkje tru, Ein Bondestudent meiner det heller; eg vil tru, han hev gjort det i Harme. Eg hev sagt det eg meiner og Striden skal ikkje verta lenger for mi Skuld daa. Me Bystudentar trur, me hev same Retten til aa elska det norske Maalet som Bondestudenten, at me hev same Retten til aa arbeida for det som han; for me er alle Søner av same Mor; og endeleg trur me, at me hev Rett til aa segja fraa, naar det er noko, me ikkje finn er Rett.

Ogso ein Bystudent .